2 Chronicles 36

Rozdział 36

1Wtedy lud ziemi wziął Jehoachaza, syna Jozjasza, i ustanowił go królem w miejsce jego ojca w Jerozolimie. 2Jehoachaz miał dwadzieścia trzy lata, kiedy zaczął królować, i królował trzy miesiące w Jerozolimie. 3Król Egiptu usunął go z tronu w Jerozolimie i nałożył na ziemię daninę w wysokości stu talentów srebra i jednego talentu złota. 4Potem król Egiptu ustanowił Eliakima, jego brata, królem nad Judą i Jerozolimą i zmienił jego imię na Joakim. A jego brata Jehoachaza Necho pojmał i uprowadził do Egiptu. 5Joakim miał dwadzieścia pięć lat, kiedy zaczął królować a, i królował jedenaście lat w Jerozolimie. Czynił on to, co złe w oczach Pana, swego Boga. 6Nadciągnął przeciw niemu Nabuchodonozor b, król Babilonu, i związał go łańcuchami, aby go uprowadzić do Babilonu. 7Nabuchodonozor zabrał też do Babilonu część naczyń z domu Pana i złożył je w swojej świątyni w Babilonie. 8A pozostałe dzieje Joakima i obrzydliwości, które czynił, i cokolwiek się znajdowało w nim, są zapisane w księdze królów Izraela i Judy. A jego syn Joachin królował w jego miejsce. 9Joachin miał osiem lat, kiedy zaczął królować c, i królował trzy miesiące i dziesięć dni w Jerozolimie. Czynił on to, co złe w oczach Pana. 10Na początku roku król Nabuchodonozor posłał po niego i kazał go przyprowadzić do Babilonu, razem z kosztownymi naczyniami domu Pana, a królem nad Judą i Jerozolimą ustanowił jego brata Sedekiasza. 11Sedekiasz miał dwadzieścia jeden lat, kiedy zaczął królować, i królował jedenaście lat w Jerozolimie. 12Czynił on to, co złe w oczach Pana, swego Boga, i nie ukorzył się przed prorokiem Jeremiaszem, który mówił z ust Pana. 13Zbuntował się również przeciwko królowi Nabuchodonozorowi, który go zaprzysiągł na Boga. Uczynił twardym swój kark i zatwardził swoje serce, aby się nie nawrócić do Pana, Boga Izraela. 14Również wszyscy przedniejsi kapłani oraz lud bardzo mnożyli nieprawości, naśladując wszystkie obrzydliwości pogan, i zbezcześcili dom Pana, który on poświęcił w Jerozolimie. 15A Pan, Bóg ich ojców, posyłał do nich swoich posłańców, a posyłał, wstając rankiem, ponieważ litował się nad swoim ludem i nad miejscem swego przybytku. 16Ale oni szydzili z posłańców Boga, lekceważyli sobie jego słowa i naśmiewali się z jego proroków, aż gniew Pana na jego lud wzmógł się tak, że nie było już żadnego ratunku. 17Sprowadził więc na nich króla Chaldejczyków, który zabił mieczem ich młodzieńców w domu ich świątyni, a nie zlitował się nad młodzieńcem ani panną, ani starcem, ani sędziwym. Wydał wszystkich w jego ręce. 18Wszystkie naczynia domu Bożego, wielkie i małe, skarby domu Pana i skarby królewskie, i jego książąt, wszystko to wywiózł do Babilonu. 19Potem spalili dom Boży i zburzyli mur Jerozolimy; wszystkie jej pałace spalili ogniem i wszystkie jej kosztowne naczynia zniszczyli. 20A tych, którzy ocaleli od miecza, król uprowadził do Babilonu d, tam byli niewolnikami jego i jego synów aż do panowania króla Persji; 21Żeby wypełniło się słowo Pana wypowiedziane przez usta Jeremiasza e, dopóki ziemia nie odprawiła swoich szabatów f. Dopóki bowiem ziemia leżała odłogiem, wypełniła szabaty, aż się wypełniło siedemdziesiąt lat. 22A w pierwszym roku Cyrusa g, króla Persji – żeby wypełniło się słowo Pana wypowiedziane przez usta Jeremiasza – Pan wzbudził ducha Cyrusa, króla Persji, aby nakazał ogłosić i rozpisać po całym swoim królestwie, co następuje: 23Tak mówi Cyrus, król Persji h: Wszystkie królestwa ziemi dał mi Pan, Bóg nieba, i on rozkazał mi, abym mu zbudował dom w Jerozolimie, która jest w Judzie. Kto z całego jego ludu jest wśród was, niech Pan, jego Bóg, będzie z nim, i ten niech wyrusza w drogę.
Copyright information for PolUGdanska